Niezwykła i ciekawa chemia
Wydzielający się w reakcji tlenek azotu (NO2) jest toksyczny. Kwas siarkowy jest substancją żrącą. Zaleca się używać rękawic ochronnych i okularów.
Elektroliza chlorku sodu
Otrzymujemy samodzielnie siarczan miedzi.
Do doświadczenia potrzebne będą
- Kwas siarkowy(VI)
- Azotan amonu (lub jakiś inny azotan np. sodu, potasu, dostępne jako nawozy azotowe)
- drobne kawałki metalicznej miedzi (np. drutu)
- woda
Instrukcja
Do słoika nalewamy wody (ok. 100 ml) i rozpuszczamy w niej nasz azotan. Do roztworu wrzucamy kawałki miedzi i dolewamy kwasu siarkowego do momentu, aż reakcja zacznie zachodzić najszybciej. Ja do tego doświadczenia użyłem kwasu o stężeniu 95%, a w przypadku gdy nie mamy do dyspozycji takiego stężenia, można użyć elektrolitu, który jest dostępny na stacjach benzynowych czyli kwas siarkowy o stężeniu 35%, ale produkcja siarczanu miedzi wygląda zupełnie inaczej (Instrukcja). Jeśli cały metal przereagował, to należy dorzucać miedzi dopóki reakcja nie przystanie zachodzić. Należy uważać, by nie wdychać brunatnego gazu, który jest toksyczny. Ze względu na bezpieczeństwo, doświadczenie należy przeprowadzać na zewnątrz poza domem. Jeśli jesteś uczniem szkoły gimnazjalnej lub średniej, możesz poprosić nauczyciela o pomoc w wykonaniu doświadczenia na zajęciach koła chemicznego.
Roztwór po zakończeniu reakcji
Wykrystalizowany siarczan miedzi